Reis je met kinderen? Valencia biedt je duizend-en-een merkwaardige verhalen die, goed verteld, het verschil kunnen maken tussen het moeten aanhoren van de klassieker “Ik verveel me!” en het zeldzame, maar langverwachte: “Wat gaaf! Ik wil méér weten!” We stellen een paar verhalen voor om de geheimen van de stad met de kleintjes te delen. Hier zijn ze: wist je dat Indiana Jones helemaal fout zat toen hij de Heilige Graal zocht? Want die bevindt zich in Valencia! Heb je het mysterie van de geluidsgolven ervaren? Wil je ontdekken hoe er een rivier kan zijn zonder water of waarom de torens Torres de Serrans een geïmproviseerd Prado-museum werden? Laten we daar heengaan!
Publieke geheimen in het Museu de les Ciènces (Museum voor de Wetenschappen)
De Ciutat de les Arts i les Ciències (Stad voor de Kunsten en Wetenschappen) is een onmisbaar bezoek. Verras je kinderen en leer ze hoe geluidsgolven werken. Ga naar de bogen van de ingangen van het Museu de les Ciències: ga aan één kant staan en praat. Je hoort elkaar uitstekend op 50 meter afstand, zonder dat iemand anders kan horen wat je elkaar zegt! Als je richting de Hemisfèric loopt, vind je de nu meest begeerde selfie met de reuzenletters van Valencia. Onweerstaanbaar!
Een rivier zonder water in het park Jardín del Turia
Onze bezoekers worden dol wanneer we ze aanwijzingen geven hoe ze ergens kunnen komen: “aan de andere kant van de rivier”, “als je de rivier oversteekt zie je …”. We zeggen nog steeds “rivier” en dan verwachten de bezoekers dus een rivier. Maar het water is er niet meer! Het beste verhaal om je kinderen te vertellen als je door het park Jardín del Turia, wandelt, is hoe deze rivier omgetoverd werd in de groene long van de stad. Na de overstromingen van 1957 werd besloten om de rivier om te leiden naar het zuiden van de stad. Maar toen was de vraag: en wat doen we nu met het verlaten stuk grond? Een van de voorstellen was om een 12-baans snelweg aan te leggen die de stad zou doorkruisen, een project dat te zien is in het Historisch Museum van Valencia. Gelukkig werd dankzij de lokale druk van dit idee afgezien en gekozen om de oude rivierbedding om te vormen tot een landschappelijk gebied dat in de jaren tachtig zou worden ontwikkeld onder leiding van de architect Ricardo Bofill voor het eerste traject, bij het Palau de la Música (Muziekpaleis). Laat je kinderen eens raden naar de totale lengte van onze “rivier”. En jij? Weet jij het? Het antwoord staat aan het einde van deze post.
De bloemen waaraan het strand Malvarrosa zijn naam ontleent
Het bekendste strand van Valencia is Malvarrosa. Heb je je ooit afgevraagd waar de naam vandaan komt? Nou, het verhaal gaat terug tot 1856, toen Cabanyal een moerasgebied was. Kun je je dat voorstellen? De Franse botanicus Jean Felix Robillard Closier, die destijds meewerkte aan onze spectaculaire Botanische Tuin, maakte van een moerassig gebied vruchtbare moestuinen met bloemen die in de volksmond bekend staan als “malvarrosas” (stokrozen, alcea rosea), en gebruikte ze om essentiële oliën te maken in een fabriek die hij vlak bij de velden opzette.
Een epidemie die werd genezen vanuit de wijk Ensanche
PHelaas zijn pandemieën door de geschiedenis heen een terugkerend kwaad geweest. Een verschrikkelijke epidemie was de cholera-epidemie die de provincie Valencia in de tweede helft van de 19e eeuw trof. Het was een van die uitbraken die het schiereiland vroeger bereikten via zeelieden die vanuit andere landen aankwamen in Spaanse havens. In die tijd, en we hebben het over 1885, deed de Catalaanse arts Jaime Ferrán met groot succes onderzoek naar het genezen van cholera. Daarom werd hij door de lokale autoriteiten naar Valencia gehaald in een poging de verspreiding van de ziekte terug te brengen. Hij vestigde zich in een huis in de wijk Ensanche om verder te gaan met zijn onderzoek. En het is daar geweest, in een keuken ingericht als een rudimentair laboratorium, waar hij het vaccin tegen de ziekte ontdekte. Dus als je door de wijk Ensanche loopt, ga dan naar het nummer 22 van de straat Calle Pascual y Genís. Op de gevel vind je een gebeeldhouwde plaquette met de buste van dokter Jaime Ferrán, het perfecte excuus om je kinderen te vragen: weet je waarom deze man beroemd is geworden?
Een geschenk in de vorm van een blauwe dame
Op verjaardagen heb je vast wel cadeaus in alle soorten en maten gezien. Maar Valencia en de inwoners van de stad kregen een cadeau dat aan je verbeelding ontsnapt. Nou ja, even nuanceren: een geschenk aan de stad dankzij het mecenaat van enkele privébedrijven en de hand van de kunstenaar Manolo Valdés: een 18 meter hoog beeldhouwwerk geïnspireerd op de Vrouw van Elche (La Dama de Elche), een figuur uit de tijd van de Iberische cultuur, uit de 4e eeuw voor Christus, gemaakt van kalksteen, dat nu wordt bewaard in het Nationaal Archeologisch Museum van Madrid. De modernere versie, bekend als de Iberische Dame (Dama Ibérica), bestaat uit 22.000 miniaturen van nog geen 20 centimeter van het beeld, dat sinds 2007 te zien is op de rotonde aan de Avenida de las Cortes Valencianas, in de buurt van het Palacio de Congresos.
Een ander werk van Valdés is te zien in de Marina van València, (de jachthaven), waar het beeld La Pamela wordt tentoongesteld: een enorm vrouwenhoofd dat zich tegen de mediterrane zon beschermt met een breedgerande hoed (die in het Spaans pamela genoemd wordt). Deze elegante dame kwam naar het kustgedeelte van de stad dankzij de stichting Fundación Hortensia Herrero en maakt deel uit van een reeks gigantische bustes geïnspireerd op Henri Matisse, waaraan Valdés alledaagse voorwerpen heeft toegevoegd.
De duizend-en-een verhalen van het centrum
Als het gaat om wandelen door het historisch centrum, is het gemakkelijk om de kinderen te vermaken. Een van de bekendste legendes van Valencia is die van de draak van de Patriarch. Blijkbaar was er een alligator in de Valenciaanse boomgaarden die de bewoners de schrik op het lijf joeg. Niemand kon het beest overmeesteren. Maar een gevangene vroeg om zijn vrijheid in ruil voor het doden van het dier. Hij bedekte zich met spiegeltjes, greep een speer en ging op zoek naar het dier. De alligator, dat zichzelf weerspiegeld zag in de spiegels en een monster dacht te zien, kreeg de schrik en duizelde ervan. De gevangene slaagde erin het te doden...
Dr. Jones, de graal bevindt zich in Valencia!
Indiana Jones was niet goed op weg toen hij tussen de ruïnes van Petra, in Jordanië, naar de Heilige Graal zocht, die Christus bij het Laatste Avondmaal gebruikte. Omdat de graal zich altijd in Valencia bevonden heeft! Tenminste sinds koning Alfonso de Grootmoedige het in 1424 aan de stad schonk uit dankbaarheid voor de militaire hulp van het koninkrijk Valencia. Je kunt de Heilige Graal zien als je de kathedraal bezoekt en toegang krijgt tot de gelijknamige kapel (capilla del Santo Grial). Kom zo dichtbij als je kunt. Je zult zien dat het bovenste deel, een eenvoudige kelk van chalcedoonsteen, anders dan de rest is. Dit gedeelte dateert uit de tijd van Jezus van Nazareth. Als je meer informatie wilt over de Kelk, doe dan het geocaching spel “In de sporen van de Heilige Graal”!
De juwelen van het Prado Museum in de Torres de Serrans
De Torres de Serrans, een van de oude toegangswegen tot de middeleeuwse stad, zijn imposante torens. Maar wist je dat daar lang de grootste collectie beeldende kunst van het Prado Museum bewaard is? Het was eind 1936, tijdens de Spaanse burgeroorlog. Door de bombardementen op Madrid, die ook de belangrijkste staatskunstgalerij troffen, werden de belangrijkste doeken afgevoerd om ze van de verwoesting te redden. In de kelders van de torens werden ze nog beschermd met zandzakken. Daar bleven ze tot april 1938.
En over torens gesproken. Ga eens naar de andere poorten van de stad die het verstrijken van de tijd hebben overleefd, die van Quart. Ondanks de sterkte van deze constructie hebben de vele tegenslagen die ze hebben meegemaakt diepe sporen achtergelaten op de muren. Kijk naar de diepe inslagen van de kanonschoten toen de Napoleontische troepen de stad belegerden.
Maak kennis met Casa de los Gatos (Het Kattenhuis)
We eindigen onze wandeling met het Casa de los Gatos, een miniatuurhuis op nummer 9 aan de Calle Museo. Kijk goed: de gordijnen voor de ramen, de hoofdingang, de fontein naast de deur … een hoop details! En kijk dan naar die woorden die in 1904 geschreven werden ter herinnering aan de intrede van de middeleeuwse strijder El Cid in de stad, na een lange belegering, waarna slechts “vier katten” (een Spaanse uitdrukking die “geen ziel” betekent, zoals in: “er was geen levende ziel te bekennen”) overgebleven waren in de huidige Barrio del Carmen. En nog een leuk weetje. Als je vanaf de voorkant naar het huis kijkt, zie je een tegel met een markering van het niveau tot waar in 1957 het water gestegen is tijdens de laatste overstroming in de stad. Je kunt dus de wandeling voortzetten met het verhaal van de gedaanteverwisseling van de rivierbedding de Turia, waar we het al eerder over hadden.
PS: Het park Jardín del Turia is 9 kilometer lang. Geraden?
